Mücahit Onur Diril

       ” Beyazfotoğraf Felsefesi İyilik Üzere Seçilmiş İnsanların Mutlu Fotoğraflar -Kompozisyonlar- Çekerek Dünyayı Güzelleştirme Eylemidir. “

Fotoğrafçılığa yeni yeni merak saldığım zamanlardı. Fotoğrafta iki temel unsur vardır benim için. Birincisi Görmek, ikincisi ise tekniktir. Benim Fotoğraf mantığım bu iki temel üzerine kuruludur. Tabi başta bahsettiğim ilk zamanlarımda teknik çok çok daha arkaplana itilmiş bir vaziyette idi. Yani fotoğrafın %99 unu Görmek kalan %1,1 ini de teknik olarak değerlendiriyordum o sıralar. İşte tüm bu düşünceler içerisinde bir uçak yolculuğu yaparken “Görmek” kavramını ayrıntısıyla irdeliyordum kendi içimde. Bir fotoğrafta oluşturulan kompozisyonun anlatılmak istenen konunun ne kadar geniş bir şekilde anlatım becerisinin olduğunu düşünüyordum. Evet evet, fotoğraf dediğin öyle bir fotoğraf olmalı ki baktığında çok derin anlamlar içerebilmeli, yorumlayabilmeli onu seyre dalan seyirci. Fotoğraf başlıca bir sanat olmalı. Sadece bir deklanşör sesi değil. Gerçekliğin, duyguların somut halde vuku bulduğu An’ı özetleyen bir kare. Bu şekilde uzun uzun düşüncelere dalmışken yanımda gazete sayfası karıştıran beyefendiye gözüm takıldı. Daha doğrusu gazetede ki haberlere.Haberlerin fotoğraflarına. Savaş haberleri, ölüm haberleri, tecavüz haberleri, cinnet haberleri, siyasetçilerin meydan okumaları, yaşam kavgası veren sıradan insanların dramatik durumları… Dünya ne kadar da berbat bir hal almış Allah’ım. Üzüldüm. Tüm bu evreni güzelleştirmek için yaratılan Adem birbirini yiyor dünyasını çamura boyuyordu. Böyle bir elem hali üzerimdeydi. Sonra başımı çevirip camdan dışarıya seyre daldım.

İnsanoğlunun bu dünyaya ne sebeple geldiğini ileride ayrıntılı bir şekilde aktaracağım. Yani bu konuda neler düşündüğümü. Fakat temel olarak bu dünyada iyilik üzerine doğmuş sonradan iyilik ve kötülük üzerine ikiye ayrılmış bir insanoğlu olduğu görüşündeyim. Yani bir tarafta iyi insanlar vardır bir tarafta kötü insanlar vardır. Daha doğrusu bir tarafta iyiyi seçmiş insanlar vardır diğer tarafta kötüyü seçmiş insanlar vardır. Ve bu dünyanın sonunu da iyi ve kötülerin savaşı belirleyecektir muhakkak. İyi insanların hepsi seçilmiş insanlardır. Evet, seçilmiş denince illa az sayıdaki kahraman karakterleri gelmesin aklınıza. Gerçi bütün bu kötülüklere bakılırsa az sayıda kaldıkları kesin de… Ne diyorduk Seçilmiş İnsanlar diyorduk. Seçilmiş İnsanlar bu dünyada iyiyi tercih eden ve hep iyilik üzere eylem yapan insanlardır. Bir melekten bahsetmiyoruz hatalar, gündelik yaşam sıkıntıları vs. bu tür durumlarda tabi ki boğuşuyorlar fakat temelleri eylemleri genel olarak iyilik üzerinedir. Kendimi iyilik üzerine doğmuş milyonlarca insandan biri olarak görüyorum.Tıpkı bu yazıyı okuyup hafif bir tebessüm ile bana hak veren dostum gibi ( Yazar burada okuyucuyu övmektedir!.. ). Biz bir görev üzere bu dünyaya geldik. Önce kendimizi güzelleştirmeli sonra çevremizi ve dolayısıyla iyilik üzere eylem yapanların çokluğundan ötürü otomatik olarak tüm dünyayı. Evet dünyayı güzelleştirecek olan seçilmişler dizisinin bir üyesiyiz. Milyon yıllardan beri bu görev için uğraşmış çalışmış atalarımız gibi iyilik üzerine çalışacak bu dünyayı güzelleştireceğiz. Bu görev kutsal bir görevdir ve yaratıcı tarafından dünyaya gelen tüm insanlar bu görev üzerine doğar. Kimi bu yolda devam eder kimi kötü olmayı seçer.

Yukarıda yazdığım paragrafı çokta mitolojik olarak yorumlamaya gerek yok aslında. Dinler, ahlak yasaları, erdem dediğimiz tüm vicdani dürtülerin birde kendimce yorumlanmış hali.

…Böyle bir elem hali üzerimdeydi. Sonra başımı çevirip camdan dışarıya seyre daldım. Müthiş bir görüntü vardı. Bembeyaz bulutlar masmavi gökyüzü. Yaratıcının bize en güzel hediyelerinden biri. Her yer beyazdı. Bembeyaz. Bulutlar çok temiz çok paktı. Belli ki yeryüzündeki iyilik dışı siyahlıklar henüz buralara yetişememişti. İşte tüm bu düşünceler üzerinde yoğunlaşmışken başladığım fotoğraf maceramın felsefesi oluştu. Beyazfotoğraf Felsefesi.

Beyazfotoğraf felsefesi iyilik üzere çalışan tüm insanların iyilik eylemlerini gerçekleştirebileceği yüzlerce felsefeden binlerce görevden biri. Bir fotoğrafçı kadrajını çevirdiğinde çerçevedeki resimler hep acıyı gösterir olmuş. Dünyadaki milyonlarca kötülükler fotoğrafların anlatım felsefesini “Acı” üzerine kurmuş. İnsanlar bu acı karelerden bir umutsuzluğa sürükleniyor. Haber fotoğraflarına bir durup bakın hep Acı yani Karanlık. Dünya müthiş bir buhran içinde. Kötüler karanlığı yayarken iyilik için seçilmiş insanların sayısı azalmakta. İyilik üzere dünyaya gelen çocuk bu karanlığa boğularak kötülük üzerine hareket etmeye başlıyor. İyilik için insanların uyanması gerekiyor. Aslında dünyanın karanlıkla değil aydınlıkla selamete varacağını anlamaları gerekiyor. Seçilmiş kişiler iyiliğin beyazlığını aydınlığını dünyaya göstermek için yüzlerce eylem yapmalılar. Biz iyilik üzere doğan biz, Görme kabiliyeti ile Fotoğrafçılık alanına yönelen biz ise bu becerimiz üzere iyiliğin devrimine katkıda bulunmak zorundayız. Beyazfotoğraf Felsefesi iyiliğin devriminin, kötülüğe-karanlığa- galip gelmenin yüzlerce yolundan bir yoldur. İyilik için çalışan fotoğrafçılar bu felsefe üzerine fotoğraf filmlerinizi doldurun. Dünyamızda hala iyi olan güzel olan onlarca kare var. Güzelliği anlatabileceğimiz onlarca kare. İyiliğin sönmediğini gösteren fotoğraflar. Bu fotoğrafları çekeceğiz ve bembeyaz olan bulutlara asacağız. Bulutlar, beyaz bulutlar dünyadaki iyiliğin fotoğraflarıyla dolacak ve ardından bir sabah güneş doğduğunda bulutlara asılı iyiliklerin güzelliklerin fotoğrafları yeryüzüne yansıyacak ve kaplayacak. Dünya iyilik üzerine dönecek ömrünü iyilik üzerine tamamlayacak.

” Beyazfotoğraf Felsefesi İyilik Üzere Seçilmiş İnsanların Mutlu Fotoğraflar-Kompozisyonlar- Çekerek Dünyayı Güzelleştirme Eylemidir. “

Yazı-Fotoğraflar: Mücahit Onur DİRİL